Esta hermosa aldea situada en las faldas del Río Genil, fue la cuna de José María el Tempranillo, el pueblo que le vio crecer, junto a su humilde familia, y que siempre recordaría hasta el fin de sus días. Jauja y José Mª El Tempranillo, estarán unidas siempre. En el archivo parroquial se conserva su partida de bautismo, en la calle Iglesia, la casa que le vio crecer y en los montes de San Miguel, el cortijo que truncó su vida de jornalero.
Esta aldea perteneciente a Lucena ofrece al visitante:
Ρομαντικό Κέντρο Bandit Θεματικές.
Oficina de Información Turística de Tierras de José Mª El Tempranillo.
Laguna Nature Reserve Bitter and Sweet.
Sendero Jauja- San Francisco- Vado de los Bueyes-Jauja.
Κατάσταση
Cockaigne se halla situada al SO de la provincia de Córdoba e igualmente al SO del Término Municipal de Lucena, ανήκει. Ποια γη της Cockaigne θα μπορούσε να θέσει εκτείνεται σε μια λωρίδα γης του εν λόγω όρου, μεταξύ των καναλιών των ποταμών Genil και Anzur. Η μορφολογία του εδάφους είναι αρκετά λοφώδες λόγω, αφ 'ενός, να βρεθεί στους πρόποδες των Subbéticas, και, άλλος, με τη φύση του εδάφους της, που έχει γίνει τα προηγούμενα κανάλια του ποταμού έχουν τοποθετηθεί, αφήνοντας πολλές κλίσεις στις όχθες του και τα πολλά ρέματα, ο οποίος, εξίσου, διεισδύσει τα μαλακά υλικά που σχηματίζουν λιθολογική, συνολική, un paisaje muy accidentado de cuestas. Los arroyos Colorado y Blanco, το αποκορύφωμα της Genil αποτέλεσμα τον ίδιο πληθυσμό Cockaigne, συγκέντρωση στα τελευταία μέτρα της διαδρομής του, δεν είναι πριν από όλα οι άνθρωποι διέσχισαν, que tiene sus calles configuradas longitudinalmente a lo largo de los mismos.
Μια μικρή ιστορία
Cockaigne είναι ένα χωριουδάκι της Lucena, Cordova, και έχει πληθυσμό περίπου 1.000 άνθρωποι, ως κύρια πηγή εισοδήματος είναι η γεωργία, Συγκεκριμένα ο ελαιώνας και οπωρώνα. Cockaigne debe su nombre a los árabes, ο οποίος το ονόμασε "Xauxa", που σημαίνει πέρασμα ή πύλη, επειδή η θέση του ήταν το σημείο που χρησιμοποιείται από τους Άραβες για να συνδεθείτε με τις πεδιάδες της Γρανάδας Ecija. Από την εποχή των Αράβων είναι τα συστήματα άρδευσης, τάφροι, πισίνες και, πορεία, ο Αραβικός Aceña, η οποία είναι από τον ποταμό Genil στο δρόμο του μέσα από την πόλη.
Cockaigne ήταν αραβικά στα τέλη του δέκατου τέταρτου αιώνα, en el δέκατο όγδοο αιώνα pasó a pertenecer a los Duques de Medinaceli, para a partir del siglo XIX pasar a constituirse como una pedanía de Lucena. Σύμφωνα με Lope de Rueda, Jauja era una tierra idílica, en la que se come, se vive y no se trabaja, cuyas calles estaban empedradas con piñones, con un arroyo de leche y otro de miel, όπου τα σκυλιά δεμένα με λουκάνικα και δεν λειτουργεί, de ahí proviene la célebre frase “Esto es Jauja”.
S Πρόωρη. XIX nació en Lucena, συγκεκριμένα στην Casa Cuna de San Juan de Dios, M ª José Exposito, ορφανό, que acabó siendo acogido por la familia Hinojosa Cobacho του Cockaigne. Adquirió los apellidos de su familia adoptiva y años más tarde sería conocido como José Mª El Tempranillo, τα πιο διάσημα Ανδαλουσίας ληστές. Στην Cockaigne μεγάλωσε και έζησε τα παιδικά του χρόνια, Το Tempranillo, στο σπίτι μιας οικογένειας που συνδέονται με τον τομέα ως ημέρα εργάτες, έργο του αναγνωρίστηκε μέχρι που άρχισε να εξαπολύσουν. No muy lejos de Jauja se encuentran los montes de San Miguel, donde la tradición popular sitúa el origen de la conversión de José Mª en bandolero. Στο προσκύνημα των βουνών του San Miguel που θα πραγματοποιηθεί στο παρεκκλήσι του με το ίδιο όνομα, οι άνθρωποι του λογαριασμού José María Hinojosa, σκότωσε έναν άνδρα σε μια μάχη, να υπερασπιστεί την τιμή μιας γυναίκας, ως εκ τούτου δεν είχε καμία επιλογή αλλά για να πάρουν τα βουνά και να γίνει Tempranillo, δεδομένου ότι η τιμωρία για τη δολοφονία ενός ατόμου ήταν η θανατική ποινή.Αυτό το ψευδώνυμο El Tempranillo έρχεται σε νεαρή ηλικία στην οποία José María Hinojosa άρχισε να εξαπολύσουν.
Γαστρονομία
La gastronomía propia de esta zona se identifica plenamente με el mundo de la agricultura, sobre todo con sus fértiles huertas, tomates aliñados, pimientos asados y entrantes con todo tipo de verduras de temporada, son la base de la cocina de esta aldea. También podemos destacar la γκλομπ, ο potajes de verduras, tagarninas, acelgas… los guisos de legumbres, las naranjas picadas con bacalao, los papillos o barriguillas de cuaresma… Entre los postres podemos destacar los Pestiños, los rosquitos fritos y las gachas, así como la típica bebida refrescante de la primavera y el verano, que Matilde preparaba en su bar, el batido de almendras.